Vrijdag verlaat ik Dijon over een verhard pad langs het Canal de Bourgogne. Oorspronkelijk een jaagpad, vermoed ik, nu als recreatieve fietsroute ingericht.
Het kanaal is in 1832 geopend en verbindt de Saône met de Yonne over de waterscheiding tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse zee. Om die te overbruggen waren er in het 242 km lange kanaal nogal wat sluizen nodig.
Canal de Bourgogne
Canal de Bourgogne
Na een kilometer of tien wijk ik van het kanaal af om het beroemde kloostercomplex Abbaye de Cîteaux te bezoeken. Het behoort tot de orde der Cisterciënzers, ook wel Trappisten genoemd. Uit de tijd van Emo is alleen de kerk overgebleven. In de loop der eeuwen is het klooster uitgegroeid tot de moederabdij van 12 dochterkloosters. De tijd ontbrak mij voor een rondleiding, die over anderhalf uur gaat plaatsvinden en een uur gaat duren.
![]() |
Boven: Luchtfoto van het kloostercomplex Abbaye de Cîteaux Onder: Telefoto van de bibliotheek, het oudste deel van het klooster |
Even vóór Seurre kom ik bij de Saône. Emo's spoor gaat aan deze kant van de rivier verder, maar het stadje ziet er zo uitnodigend uit dat ik er niet aan voorbij kan gaan. Er was ooit een bloeiende zouthandel, maar als ik de rivier oversteek beland ik in een doods 18e eeuws plaatsje, dat men onlangs heeft geprobeerd nieuw leven in te blazen met o.a. een pompeuze trappartij die nogal contrasteert met de oude sfeer. Maar de bedoeling is duidelijk: over grote lengte dichter bij het water te kunnen komen.
Chalon-sur-Saône is zo'n typische stad aan de rivier waarvan de oude kern zich anderhalve kilometer langs de rivier uitstrekt, en halverwege de brug die een eiland in de rivier met beide oevers verbindt.
Boven: Chalon-sur-Saône, Place Sint-Vincent met de Cathédrale St.-Vincent
Onder: interieur St.-Vincent met romaans-gotische stijlkenmerken
Aan het eind van de middag fiets ik langs l’Abbaye-la-Ferté, waar ik daadwerkelijk 'in het spoor van Emo' had kunnen overnachten, maar de moed zinkt mij in de schoenen om na een koude regenachtige dag in een kloostercel te slapen. Ik heb héél veel zin in een stads biertje.
In Tournus aan de Saône overnacht ik. Als een typische stad aan een rivier (langgerekte structuur evenwijdig aan he water) heeft het wel iets van Chalon-sur-Saône, hoewel het kleiner is. Het heeft een fraaie (Romaanse) abdijkerk, met twee ver uit elkaar staande torens die ik - als ik langs de rivier kom aanfietsen - boven de bomen zie uitsteken en die - nu het donker is - majestueus verlicht boven de stad oprijzen, wakend over het uitgaansvertier aan haar voeten.
Boven: Bij nadering van Tournus steken de torens van de Abbaye St. Philibert boven de bomen uit
Midden: De Abbaye St. Philibert waakt over het uitgaansleven
Onder: Tournus, Hotel de la Paix
Stoer hoor Hans, ik ga je vanaf nu elke dag lezen. Met of zonder (liever met ;-)) foto's.
BeantwoordenVerwijderenZet hem Op!
Je hebt nog best veel op de fiets. Al in de tent geslapen?
BeantwoordenVerwijderen