Dag 5 Lyon

Van vroeger herinner ik me op onze doorreizen naar Zuid Frankrijk van Lyon de tunnel in de Route du Soleil door de Mont Fourvière. We stonden er altijd in de file. Ik had er geen weet van dat die berg één van de heuvels is waarop Lyon in de Romeinse tijd ontstaan is en waar de belangrijkste monumenten van de stad zich bevinden: de Cathédrale SaintJean-Baptiste, de Basilique Notre Dame de Fourvière, en de restanten van het Théatre Gallo Romain.

Het moderne centrum van Lyon ligt op de uitloper van de heuvel Croix Rousse, het schiereiland dat door de Saône en de Rhône wordt gevormd: Le Presqu’île. Het bijzondere van die situatie is, dat je in het centrum beide rivieren gelijktijdig ervaart, doordat ze enkele kilometers op korte afstand van elkaar stromen, voordat ze 'samenvloeien'.

Boven: ‘Confluance’, samenvloeiing van de Rhône (L) en de Saône (R) in Z-richting
Onder: De Rhône in N-richting (links de wijk La Confluence)

Er is zoveel te zien in Lyon, te veel voor één dag natuurlijk. Ik de highlights al eens gezien, hoewel een bezoek aan de vroeg-gotische kathedraal zou passen ‘in het spoor van Emo’.

Maar wat ik in ieder geval niet wil missen is het Musée de Confluance, dat sinds enige jaren de samenvloeiing van de Rhône en de Saône markeert. Het fascinerende gebouw van het architectenbureau Coop Himmelb(l)au is meer een object waar je driedimensionaal van ruimte naar ruimte doorheen geleid wordt, en waarbij je voortdurend een wisselend en spectaculair zicht op de stad hebt.

Het museum vertelt het verhaal van de mensheid en de geschiedenis van het leven.

Musée de Confluance (2)

Met de vroegere haven- en industriewijk La Confluence wil Lyon de stad opnieuw op de kaart zetten als “de wijk van de 21e eeuw”. La Sucrière, een tot cultuur- en evenementengebouw omgevormd fabriekscomplex, is één van de hotspots waar verder gebouwen van bekende architecten zijn verrezen, onder meer van de Nederlander Winnie Maas, die ook het stedenbouwkundig plan voor het gebied tekende.

Lyon, getransformeerd havengebied 'La Confluence'

Boven: Le Cube Orange van Jakob + MacFarlane Architects

Onder: La Sucrière, het tot cultuur- en evenementen getransformeerde fabriekscomplex

Mijn hotel ligt enkele kilometers stroomopwaarts aan de andere kant van de Saône, in Le Vieux Lyon. De historische wijk bestaat uit een langgerekt netwerk van gezellige smalle straten, stegen en pleintjes, die vooral toeristische looproutes zijn tussen de kathedraal, de basiliek en het Romeinse Theater.

Le Vieux Lyon

Heel anders is de sfeer in de trendy wijk op de heuvel Croix Rousse op de andere oever van de Saône. Van daaruit trapsgewijs afdalend via de voetgangersstraat Montée de la Grande Côte (normaliter een levendige straat met de vele winkeltjes, die nu op zondag gesloten zijn) beland ik in het moderne centrum op het Presque’Île. Dat heeft het karakter van de 19e eeuwse neo-klassieke stedenbouw: veelal rechte staten en ruime pleinen met markante gebouwen en rechthoekige bouwblokken. Hier bevinden zich de paleisachtige publieke- en overheids-gebouwen: Hôtel de Ville, Musée des Beaux-Arts en andere belangrijke musea, de Bourse de Lyon, le Théatre Comédie Odéon, de Opéra..

Vanuit de trendy wijk op de heuvel Croix Rousse afdalend naar

Place Bellecour (2)

La Place Bellecour is het middelpunt van de stad en één van de grootste stadspleinen in Europa; het is leeg - zeg maar gerust ‘kaal’ - ingericht. Het plein geeft in ieder geval ruimte in de derde stad van Frankrijk, maar mist gezelligheid.
La Place Des Terreaux, waar het Hôtel de Ville en het Musée des Beaux-Arts aan liggen, is ook groot en zou een stuk gezelliger zijn als het niet totaal overhoop lag vanwege een herinrichting.
In mijn 'eigen' wijk vind ik ‘s avonds een iets minder toeristisch lijkend restaurant. Genoten heb ik van een pression, plat et vin rouge.

Boven: Place Bellecour

Onder: Place Des Terreaux