Na San Minato volg ik Emo’s spoor door het dal van de Elsa en wijk na zo’n 20 km fietsen van de rivier af richting San Gimignano, waar in de 12e eeuw rivaliserende families tientallen torens bouwden, die hoe hoger ze waren hoe meer aanzien de eigenaren gaven.
Het is nog een flinke klim naar het 200 m hoger gelegen stadje. De wonderschone plaats wordt vergeven van de toeristen, en dat was al zo toen Marja en ik er in 2004 waren. We hadden toen een appartement in Poggibonsi, waar Emo en Hindrik op 13 januari 1212 hebben overnacht.
In San Gimignano kijk ik mijn ogen uit. Als ergens het toekomstig Europa van Ilja Pfeijffers Gran Hotel Europa zichtbaar is, dan is het hier zeker ook. Eigenlijk moet ik lachen om de pizza's en ijsco’s etende toeristen die met iPad's en selfie-sticks in aanslag de torens etc staan te fotograferen. Op hetzelfde moment voel me zelf een halve idioot dat ik er met m'n volgepakte fiets tussendoor loop te zeulen.
Hoewel er ook hier zoveel te zien en te genieten is, rijd ik na niet al te lange tijd door.
San Gimignano (3)
De tegenwoordig doorgaande weg naar Siena gaat om het stadje Monteriggioni heen, maar Emo’s route ging dóór de vesting, die heel strategisch op een klif gebouwd was. Toen ik er in 1989 met mijn gezin was, konden wij onze Peugeot nog op het vestingplein kwijt. Nu is er een grote parkeerplaats aan de voet van de rots en moet iedere toerist te voet naar boven klimmen. Ik ook natuurlijk, mèt de zwaarbepakte fiets aan de hand.
Ten tijde van Emo’s passage was Monteriggioni een versterking in de weg van Florence naar Siena, die deze liet ombouwen tot een heuse ommuurde (kleine) stad met 14 torens. Middeleeuwse reizigers moesten door de Porte Fiorentina aan de noordkant en de Porte Romana in het zuiden voor ze verder konden reizen.
Midden: Monterigigioni, Porte Fiorentina (2019 en 1989)
Onder: Monterigigioni, Piazza Dante Alighieri
Onder: Piazza Dante Alighieri, Marja, Rosa en Tim bij waterput (1989)
Na een uurtje sentimental memories verlaat ik het mooie Monteriggioni via de Porte Romana, richting Siena zoals reizigers eeuwen geleden hebben moeten doen.
Zodra ik de noordelijke uitloper van de stad buiten de Porta Camollia binnen fiets zie ik een hotel dat er vriendelijk uitziet. Ik neem mijn intrek in Hotel Villa Piccola Siena.
Er is een kerk met een fresco aan de buitenkant kant meen ik mij te herinneren. Al een mooi eind van huis Hans.
BeantwoordenVerwijderen