Voor ik Turijn verlaat rijd ik nog even langs de dubbelkerk aan het Piazza San Carlo en ik kan de dom Giovanni Baptista niet links laten liggen. Gisteravond heb ik ze beiden in het donker gezien en ze liggen op de route naar Pavia. Emo had na een bezoek aan de kathedraal de rust verkozen van een overnachting in het Benedictijner klooster van Santa Maria Pulcherada in San Mauro Torinese, dat enkele kilometers verder op de andere oever van de Po ligt.
Boven: Torino, Piazza San CarloOnder: Duomo Giovanni Battista in het oude Torino
Dan verlaat ik Turijn in NO-richting langs de Po en laat de sneeuwtoppen van de Alpen achter me, maar stop even om het prachtige beeld in me op te nemen. Ik probeer de Mont Cenis tussen de toppen te onderscheiden, maar het lijkt één enorm massief met een paar uitstekels.
Afscheid van de besneeuwde toppen van de Alpen
Onderweg wijk ik nu en dan van de drukke hoofdroute af voor een bezoekje aan de plaatsen die Emo in zijn kroniek heeft genoemd en waar hij in enkele gevallen heeft overnacht.
In Chivasso neem ik plaats op een terras zonder afscheidingen op zo'n heerlijk Italiaans plein bij de kerk voor een cappuccino en een broodje. Daarna fiets ik - voordat ik de route naar Casale Monferrato oppak - nog even door het stadje.
Boven: Chivasso, Piazza della Repubblica (capuccino met een broodje)
Midden: Chivasso, Cathedrale Santa Maria Assunta
Onder: Neo-klassieke gevel van de barokke Chiesa dei SS Giovanni Battista e Maria
Het was heerlijk toeven op dat plein in Chivasso, maar op weg naar Casale Monferrato fiets ik over een kilometers lange rechte weg door een vlak en eentonig landschap. Voorbij Crescentino kom ik tot mijn verrassing door een gebied met uitgestrekte fotogenieke rijstvelden. Bij Casale steek ik even de rivier over om de stad te bekijken. Het mooie Piazza Giuseppe Mazzini wordt omzoomd door arcades. Helaas kan ik er geen goed beeld van krijgen, omdat er her en der restauraties plaatsvinden en er op onmogelijke plekken auto’s geparkeerd staan. Wel vind ik verscholen in een wirwar van steegjes de Chiesa San Domenico in een sobere Romaanse stijl, die een mooie (halve) kruisgang blijkt te hebben.
Boven: Rijstvelden voorbij CrescentinoMidden Casale Monferrato
Onder (2): Casale Monferrato, Chiesa S Domenico, westgevel
Chiesa S Domenico, kruisgang (foto internet)
Ik wilde Pavia halen, maar het blijken geen 120 km te zijn zoals ik berekend had, maar 140. De rit voert weer door eindeloze velden met een gewas dat ik niet kan thuisbrengen (rijst?) met verlaten boerenbedrijven. Ik word er niet vrolijk van.
In Lomello op ruim 90 km besluit ik te overnachten. Ik tref een hotel dat gevestigd is in het voormalige klooster bij de kerk San Michele, en heb me gelaafd aan een eenvoudige doch voortreffelijke maaltijd (met rijst) en bijna gratis wijn, in gezelschap van mannen die werkzaam zijn in de rijstbouw en hier ‘en pension’ zijn. Het leverde een wat eenzaam beeld op.
Boven: eindeloze velden met verlaten boerenbedrijven
Midden: 'eenzaam’ beeld
Onder: kerkje San Michele, gezien vanuit hotelkamerraam
Nu ik hier in prettig gezelschap en in alle rust zit bij te komen moet ik denken aan een plezierige onderweg-ervaring met een groepje hartelijke en hulpvaardige mannen. Vanmorgen nog in een buitenwijk van van Turijn was ik op zoek naar een fietsenmaker om mijn achterband na de reparatie bij te pompen, wat met mijn handpompje onvoldoende was gelukt. Iedereen die ik er naar vroeg wist er wel één en de aanwijzingen gingen letterlijk alle kanten op, maar iemand uit het groepje wenkte me mee te komen naar een werkplaatsje vlakbij. Met behulp van een bij wijze van adapter voor een Frans ventiel geïmproviseerd slangetje, wist hij mijn banden op spanning te brengen.
Zen en de Kunst van het motoronderhoud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten